13 Haziran 2015 Cumartesi

Vazgeçtim - Kahraman Tazeoğlu




Zor zamanlarda gibiyim, çıkmazın en derininde sürükleniyorum. Bu yüzden bazen geciktiriyorum okumayı, yazmayı. İnsanlar bir bir kayıp gidiyor yanımızdan. Tek geldiğimiz dünyadan tek gidecek gibiyiz. Size gösterdikleri yüzün ne zaman değişeceği mechul zamanlardayız belkide. En çokta bu zamanda bağlanıyorum kitaplara, karakterlere, yazarlara, dünyalara ve uçsuz bucaksız hayal gücüne.

Fazla uzatmak istemiyorum ama yazılarım çok diplerden geliyor anlatsam susturmayacak güçte. Arka kapağını okuyup almak için yola düştüğüm bir kitaptan bahsedeceğim. Okurken tane tane, altını çizerek okuduğum kaybedip gidip tekrardan aldığım kitaptan..






'' İnsan bazı anları neden özler biliyor musunuz? Çünkü kendisinin hep o ana ait olduğunu düşünür. Oysa kendisi için mutlu bir an olan o an, başkasının trajedisi olabilir. Dünyaya insan olarak gelmek, kötü ya da iyi olmak için bize sunulan bir fırsattır. Bu fırsatı ne yönde kullanacağımızı ise karakterimiz belirler. Ama aynı zamanda kayıptır zaman dediğin; bitmeden birikmez.

Uçsuz bucaksız bir manzara görmek istiyorsanız en dik yokuşu çıkmak zorundasınızdır. Bedeldir bu. Ödemekle yüzleşemeyeceğiniz bedeller, düşlerinizin kırılmasından başka sonuç getirmeyecektir. Ama aynı zamanda bir düşü düş bırakan gerçek ise onun gerçekleşmemesidir. ''




Arka Kapak:





Onu ilk gördüğünde bebekti daha. Alt kat komşularıydı. Kendisi 10 yaşında hayatı yeni öğrenen bir delikanlıydı. Feza ile beraber büyüdüler, gözünün önünde yanında serpilmişti Feza. Kocaman kız oldu üniversiteye gitti. Feza hep sevmişti Mehmet'i, Mali diyor öz abisi kadar çok seviyordu. Mehmet ise ona karşı kardeşlik duygusundan öte bambaşka duygular besliyordu. Feza çok zeki bir kızdı her zaman oturdukları mahallede parmakla gösterilmiş hep sevilmişti. ODTÜ'yü kazanmış İstanbul'dan Ankara'ya okumak için gitmişti. Orada Koray ile okulun ikinci yılı tanışmışlardı. Ailesi Ankara'da yaşıyordu. Koray göçebe bir hayat yaşıyor bazen ailesinde bazen kendi evinde kalıyor ele avuca sığmaz haşeri bir delikanlıydı. Tiyatroda çok başarılıydı her oyunundan sonra bahçede toplanır oyunu konuşurdu arkadaşlarıyla. Feza ilk öyle görmüştü onu. Koray başka bir dünyadan gelmiş her an dönecekmiş gibiydi Feza için. Birbirleri için yaratılmışlardı adeta. Ve aşk onlar için gelmişti..







Altını çizdiğim bölümler;  (Spoiler içerebilir)


''Bir kadın güzel olduğu için sevilmez. Sevdiğin için güzeldir o. Sırf sen seviyorsun diye herkesten farklıdır, herkesten başka bakar gözleri.. Senin ona verdiğin değer kadar anlamlıdır, sevdikçe daha da güzelleşip kıymetlenir. Bir kadının güzelliği bilmiyorum kaç para eder; ama sevdiğin kadının gülüşü dünyalara değer..''


''Kahkahası gürültülü insanların sessiz gözyaşları vardır''

''Kimi kendini anlatmak kimi de kendini gizlemek için yazar.''

''Aşk iki kişinin kendini aradan çıkararak biz olma halidir. ''

''Bazen mücadele etmek de zordur, mücadele etmek isteyip edememek de..''

''Bak sessizliğin sesimi bastırıyor, yapayalnızım. ''

''Bir bilsen, bu vakit gecede adındaki hangı harfin yangını sarar ellerimi, yaralarımı, beni... Şimdi bu kirli yazgının hangi yanını maviye boyasam kalp batımına az kala yaklaşan bir fırtına... Sonsuzluk ve hüzün..''

''Sen ise benim için dört mevsimden daha fazlasın Koray.''





Selametle^^



4 yorum:

  1. Hoş bir kitaba benziyor.Okumalıyım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Arka kapağı bile yetiyor gel beni al demeye :)

      Sil
  2. Way be insanlar neler neler yaziyomus BAYILDIM çok güzel kitaplar ♥♥♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her biri okunulası ve paylaşılası güzellikte :)

      Sil

Sevgili canlar, lütfen yorumlarınızı esirgemeyiniz. :) Hepiniz benim için değerlisiniz. Sizleri çok seviyorum. :)